บทที่ 47

ความรู้สึกเย็นเยียบแล่นวาบขึ้นมาที่ต้นคอของเอเลน ก่อนจะลามไปทั่วแผ่นหลัง

เธอหันกลับไปอย่างไม่มั่นคงนัก สายตากวาดมองไปทั่วเครื่องเล่นโดยรอบ ร่างเล็กๆ สองร่างที่เคยเล่นอยู่ตรงนี้เมื่อครู่ได้หายวับไปกับตา

ดวงตาของเธอแสบขึ้นมาอย่างรุนแรง เธอขยี้ตาตามสัญชาตญาณและตะโกนเรียกชื่อลูกๆ "วีร่า? จูเลียส?"

น้ำเส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ